Przyjdź do Jezusa, on ci pomoże – część 2

Więcej o temacie

Jezus kochał ludzi i chciał ich nauczyć, jak przestrzegać słowa Bożego. Wypowiadał słowo Boże z mocą, bo sam też żył Słowem. Ale faryzeuszom, którzy żyli w tamtych czasach to się nie podobało.

Faryzeusze byli uważani za bardzo ważnych, świętych mężów, którzy pilnowali, żeby lud Izraela przestrzegał prawa Bożego. To faryzeusze najwięcej czytali pism świętych i powinni wiedzieć wszystko o Bogu. Ale Jezus wiedział, że są fałszywi. Nazywał ich „obłudnikami, plemieniem żmijowym”. Jezus był Synem samego Boga i znał Boga. Dlatego Jezus wiedział, że sposób, w jaki faryzeusze się zachowywali i używali siły przeciwko Żydom, był zupełnym przeciwieństwem tego, czego chciał Bóg. Nie byli święci i czyści. W ogóle nie zrozumieli, jaki jest Bóg i jakimi chce, żebyśmy my byli ludźmi.

Jezus nie przejmował się tym, że faryzeusze go nie lubili, ani tym, że planowali go zabić. Zamiast tego wykorzystywał ten czas, żeby głosić słowo Boże i uczyć ludzi, by byli szczerzy i prawdziwi. Jezus powiedział: Kto słucha mojego słowa i wierzy w Tego, który mnie posłał, ma życie wieczne. A o faryzeuszach powiedział: Jakże możecie wierzyć, wy, którzy chcecie mieć chwałę od siebie nawzajem, a nie szukacie chwały u jedynego Boga?

Z tej historii możemy się nauczyć, że obłuda – udawanie – będzie dla nas bardzo szkodliwe. Bóg chce, żebyśmy byli szczerzy i prawdziwi, i nie udawali, że jesteśmy lepsi, niż naprawdę jesteśmy. Bóg patrzy w serce i wie wszystko. Kocha wszystkich, którzy Go szukają z czystym i dobrym sercem.